- ... maanden lang, en dat is tweeënnegentig dagen! moest ik in Rusthoven blijven om op te knappen; en rusten is altijd al een inspanning, maar dan tweeënnegentig dagen achter elkaar! Maar laat ik eerst de reden vertellen. In de winter was vader gestorven; en omdat we al zolang ik mij herinneren kon, samengewoond hadden, was het afschuwelijk om zo opeens alleen verder te moeten (82).
 |
| Rusthoven in Wirdum |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten